Teoria Jamesa-Langego

Teoria Jamesa-Langego – teoria głosząca, że bodziec wywołujący emocję prowadzi do reakcji fizjologicznej, która z kolei wyzwala emocję. PKK II 42.  

Emocja (emotion) – krótkotrwały stan psychiczny o charakterze oceniającym, afektywnym bądź intencjonalnym, w tym zadowolenie, smutek, wstręt oraz inne uczucia wewnętrzne. Zob. też afekt, teoria Cannona-Barda, teoria oceny poznawczej, teoria Jamesa-Langego, teoria konstruktów osobistych, emocje podstawowe. Por. nastrój. (łac. e- od + movere, motum ruszać + -ion na oznaczenie akcji, procesu lub stanu). CS 192.

Emocja – czteroczęściowy proces obejmujący pobudzenie fizjologiczne, subiektywne odczucia, interpretację (ocenę) poznawczą i ekspresję behawioralną. Emocje pomagają organizmom radzić sobie z ważnymi zdarzeniami. PKK II 25.

W skrócie, emocja posiada cztery przenikające się składniki: pobudzenie fizjologiczne, interpretację (ocenę) poznawczą, subiektywne odczucia i ekspresję behawioralną (mimiczną i pantomimiczną). PKK II 25.