Reguła wzajemności – jedna z najbardziej rozpowszechnionych reguł postępowania w znanych nam kulturach. Wymaga ona od człowieka, by za otrzymane od kogoś dobro odwdzięczył się w podobny sposób. CWW 73.
Reguła wzajemności – sprawia, że czujemy się zobligowani do odwzajemniania wyświadczonych nam przysług. CMW 16. Keep Reading →
Robert Alberti, Michael Emmons: Asertywność. Sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych
Zmienianie samego siebie to ciężka praca, ale jesteś w stanie ja wykonać, a my pokażemy ci, jak to zrobić. Ta książka zawiera sprawdzony program – ogólnie zwany treningiem asertywności – udoskonalania krok po kroku swoich relacji z otoczeniem. Jesteśmy przekonani, że jeśli popracujesz nad wprowadzeniem go w życie, to będzie ci dobrze służył. Dzięki temu programowi miliony ludzi nauczyły się wyrażać siebie w sposób bardziej efektywny i osiągać więcej celów życiowych.
Jeśli jesteś jak większość z nas, twoja osobista moc jest codziennie osłabiana – w domu w pracy, w szkole, w sklepach i restauracjach, na spotkaniach w klubach – metodami zarówno banalnymi, jak i znaczącymi. Keep Reading →
Chociaż nie musisz lubić swoich sąsiadów, jednak według zasady bliskości, kiedy dwie jednostki są równie atrakcyjne, to jest bardziej prawdopodobne, że zaprzyjaźnisz się z tą, która znajduje się bliżej: nagrody są równe, lecz koszty w postaci starty czasu i innych niedogodności mniejsze. Samo zwiększenie liczby kontaktów często zwiększa sympatię, jaką ludzie czują do siebie nawzajem. PKK V 66. Keep Reading →
Autopromocja (self-promotion) – przedstawianie siebie jako osoby kompetentnej. WPS 530.
Autoinferencja – wykorzystywanie swoich zachowań w obecności innych do budowania prywatnego wizerunku. CJO 176.
Wybór zachowań publicznych może być kształtowany przez wiele różnych czynników, takich jak sytuacja społeczna jednostki, audytorium, obraz Ja, repertuar zachowań. Także oparta na zachowaniu autoinferencja pozostaje pod wpływem równie szerokiego (choć odmiennego) zestawu czynników psychospołecznych – takich jak wartość i siła wcześniejszych przekonań, sposób spostrzegania konsekwencji społecznych danego zachowania oraz sił, które to zachowanie kształtują. CJO 180. Keep Reading →
Postawa – generalnie pozytywne lub negatywne nastawienie wobec kogoś lub czegoś znajdujące odzwierciedlenie w przekonaniach, emocjach oraz zamierzonych zachowaniach. MPS 152.
Książka Davida G. Myersa Psychologia społeczna to wprawdzie nie najnowszy i trudno już dostępny podręcznik psychologii społecznej, ale za to jeden z najlepszych – o ile nie po prostu najlepszy – jakie czytałem. Autor posługuje się w nim językiem niezwykle precyzyjnym, a jednocześnie barwnym, bogatym w sugestywne przykłady i ciekawe, nierzadko dowcipne anegdoty, które pozwalają czytelnikowi wiązać przekazywaną mu wiedzę bezpośrednio z jego codziennym doświadczeniem. Słowem, psychologia życia codziennego we wzorcowym wydaniu. Gorąco polecam!
Grzegorz Tomicki
Książka Davida G. Myersa Psychologia społeczna podzielona jest na trzy części, z których każda opisuje dane zachowania społeczne. Część pierwsza poświęcona jest myśleniu społecznemu. Część druga analizuje problem wpływów społecznych. Dowiadując się o konformizmie, perswazji i interakcjach grupowych, możemy lepiej rozpoznawać subtelne formy nacisku społecznego. Część trzecia wskazuje, w jaki sposób znajdują wyraz na poziomie postaw i zachowań stosunki społeczne.
Nota wydawcy
Starałem się zwrócić uwagę na ten obszar psychologii społecznej, który najbardziej jest wpisany w intelektualną tradycję nauk humanistycznych. Zdobycie bowiem wykształcenia humanistycznego, czyli opanowanie podstaw wiedzy o literaturze, filozofii i nauce służy najlepiej poszerzeniu horyzontów umysłowych człowieka, wyzwoleniu go z ograniczeń narzucanych przez czas teraźniejszy i poszerzeniu jego świadomości. Nie ukrywam, że chciałbym, aby tym celom służyło także studiowanie psychologii społecznej. Kluczem, według którego została skonstruowana niniejsza praca, jest przyjęta w niej definicja psychologii społecznej jako nauki zajmującej się badaniem tego, jak ludzie spostrzegają siebie (część I), oddziałują na innych (część II) i odnoszą się do siebie (część III).
David G. Myers, Przedmowa
Autoprezentacja (self-presentation) – świadoma lub nieświadoma kontrola wrażenia wywieranego w interakcjach czy sytuacjach społecznych. Jest jedną z ważnych postaci kierowania wrażeniem przez odgrywanie ról. Zjawisko zostało spopularyzowane przez urodzonego w Kanadzie amerykańskiego socjologa, Ervinga Goffmana (1922-82), w książce The Presentation of Self in Everyday Life (1959) [pol. tłum. Człowiek w teatrze życia codziennego]. CS 57. Keep Reading →
TEORIA AUTOPERCEPCJI – teoria zakładająca, że w przypadku słabej orientacji we własnych postawach poznajemy je w ten sam sposób, w jaki starałby się je rozpoznać ktoś, kto nas obserwuje. Analizujemy własne zachowanie wraz z towarzyszącymi mu okolicznościami. MPS 182.
Keep Reading →
Automatyczne przetwarzanie informacji (automatic information processing) – przetwarzanie danych mimo lub wbrew woli i bez intencji podmiotu, który jest nieświadomy jego występowania; jest ono bezwysiłkowe, szybkie i nie pochłania operacyjnych zasobów umysłu (uwagi i pamięci roboczej); przeciwieństwo przetwarzania kontrolowanego. WPS 530.