Mieszane zaburzenie lękowo-depresyjne

Uogólnione zaburzenie lękowe często współwystępuje z depresją – stan ten niekiedy jest określany jako „mieszane zaburzenie lękowo-depresyjne”. W takich wypadkach staranny wywiad zwykle pozwoli ustalić, które zaburzenie – lęk uogólniony czy depresja – było pierwsze. BLF 35.

Zaburzenia depresyjno-lękowe, określane również czasem jako depresja lękowa albo zaburzenie lękowo-depresyjne mieszane (MADD, mixed anxiety-depressive disorder) od lat rodzą spore wątpliwości definicyjno-diagnostyczne: zarówno w środowisku psychiatrów, jak i psychoterapeutów. Niektórzy uważają wręcz, że jest to jedno z bardziej kontrowersyjnych i niejasnych pojęć w obszarze zdrowia psychicznego i że używanie go w praktyce diagnostyczno-terapeutycznej jest nieuzasadnione. Inni z kolei wskazują, że systematycznie rośnie liczba Pacjentów, u których objawy o charakterze depresyjnym i lękowym nakładają się na siebie w takim stopniu, że trudno stwierdzić, który z nich jest dominujący. Podkreślają w związku z tym, że możliwość sięgania po pojęcie mieszanych zaburzeń depresyjno-lękowych jest nie tylko bardzo przydatne, ale też coraz częściej zasadne. Psychomedic.pl

Zgodnie z ICD-10 – kluczowym kryterium diagnostycznym pozwalającym na stwierdzenie obecności zaburzeń depresyjno-lękowych mieszanych jest współwystępowanie depresji i lęku (zazwyczaj o stosunkowo łagodnym charakterze), w takim stopniu, który uniemożliwia uznanie któregokolwiek z tych objawów za dominujący. ICD-10 wskazuje też, że aby rozpoznać mieszane zaburzenia depresyjno-lękowe, niezbędne jest przynajmniej okresowe występowanie objawów wegetatywnych, takich jak np. przyspieszone bicie serca, zaburzenia przewodu pokarmowego, drżenie czy suchość w ustach. Psychomedic.pl