Agorafobia (agoraphobia)
Agorafobia – strach przed publicznymi miejscami i otwartą przestrzenią, towarzyszący powszechnie zespołowi paniki. PKK IV 134.
Słowo agorafobia oznacza „strach przed otwartą przestrzenią”; jej istotą jest jednak strach przed napadami paniki. Jeśli cierpisz na agorafobię, boisz się znaleźć w miejscach, z których ucieczka mogłaby być trudna – lub w których uzyskanie pomocy mogłoby być niemożliwe – w sytuacji nagłego wystąpienia napadu paniki. Możesz np. unikać sklepów spożywczych lub autostrad, nie tyle z powodu ich nieodłącznych cech, ile dlatego, że są to miejsca, z których ucieczka mogłaby być trudna lub krępująca, gdyby doszło u ciebie do napadu paniki. Strach przed zażenowaniem odgrywa tutaj kluczową rolę. Większość osób z agorafobią boi się nie tylko napadów paniki, ale także tego, co pomyśleliby inni ludzie, gdyby zobaczyli u nich taki napad. BLF 24.
Charakterystyczne dla osoby z agorafobią jest unikanie rozmaitych miejsc i sytuacji. do najbardziej typowych należą:
– zatłoczone miejsca publiczne, takie jak sklepy spożywcze, supermarkety, restauracje;
– miejsca zamknięte lub ograniczone, takie jak tunele, mosty lub fotel u fryzjera;
– korzystanie ze środków transportu publicznego, takich jak pociągi, autobusy, kolejki metra, samoloty;
– stanie w kolejce lub przebywanie w tłumie ludzi;
– przebywanie samemu w domu.
BLF 24.
Być może najbardziej powszechną cechą agorafobii jest lęk przed przebywaniem daleko od domu lub od osoby dającej poczucie bezpieczeństwa (zazwyczaj współmałżonka, partnera, rodzica lub kogokolwiek, do kogo jesteś najbardziej przywiązany). Możesz całkowicie unikać jazdy samochodem lub możesz bać się jeździć sam dalej niż na pewną niewielką odległość od domu. W ciężkich przypadkach możesz być w stanie oddalić się od domu tylko na kilka metrów lub być całkowicie przywiązany do niego. Zdarza się, że osoba z tym zaburzeniem nie opuszcza jednego z pomieszczeń w swoim domu. BLF 24-25.
Napady paniki i zaburzenie paniczne. Jeżeli pozornie bez powodu, znienacka doświadczasz nagłego przypływu ostrego, nieznośnego lęku, który jednocześnie wywołuje objawy somatyczne, takie jak hiperwentylacja, kołatanie serca, nudności, wrażenie dławienia się (ta lista jest bardzo długa), to prawdopodobnie masz atak paniki. Jeśli bez żadnej wyraźnej przyczyny doświadczasz nawracających napadów paniki i spędzasz znaczną ilość czasu na zamartwianiu się nimi lub myśleniu o nich, to prawdopodobnie cierpisz na zaburzenie paniczne (zespół lęku napadowego). Jedną z typowych reakcji na powtarzające się napady paniki jest agorafobia – reakcja jest tak powszechna, że te dwa zaburzenia są często omawiane łącznie. Panikę czasami rozróżnia się od innych form lęku ze względu na tajemniczą naturę czynników, które ją wywołują. WWS 36-37.
Wydaje się, że w większości przypadków agorafobia jest wywoływana zaburzeniem lękowym z napadami paniki. Na początku po prostu doświadczasz napadów paniki, które pojawiają się bez wyraźnego powodu (zaburzenie lękowe z napadami paniki). Po pewnym jednak czasie zaczynasz zdawać sobie sprawę, że napady występują częściej w zamkniętych miejscach daleko od domu lub kiedy jesteś sam. Zaczynasz obawiać się tych miejsc. Z chwilą, kiedy rzeczywiście zaczynasz unikać tych miejsc ze strachu przed wystąpieniem ataku paniki, zaczyna się u ciebie rozwijać agorafobia, która może przybrać postać łagodną, umiarkowaną lub ciężką. BLF 25.
Dodaj komentarz