Spis treści
Czym jest miłość partnerska?
Miłość partnerska w ujęciu psychologicznym to rodzaj miłości, w której kluczową rolę odgrywają bliskość emocjonalna i zaangażowanie, ale bez silnej namiętności. Jest to stabilna, trwała relacja oparta na wzajemnym wsparciu, zrozumieniu i głębokiej więzi. Tego typu miłość rozwija się zwykle w dłuższych związkach, w których partnerzy budują silne poczucie bezpieczeństwa i wspólnoty.
Definicja
Miłość partnerska (companionate love) – uczucie bliskości i czułości, które żywimy wobec innej osoby, kiedy jesteśmy do niej głęboko przywiązani, chociaż nie musimy w jej obecności doświadczać namiętności czy podniecenia. ACI 420.
Ujęcia psychologiczne
Miłość partnerska, według trójczynnikowej teorii miłości Roberta Sternberga, jest połączeniem dwóch elementów:
- Intymności – bliskości emocjonalnej, wzajemnego zaufania, dzielenia się uczuciami i doświadczeniami.
- Zaangażowania – decyzji o długoterminowym trwaniu w związku i wspólnym budowaniu przyszłości.
Z tego powodu miłość partnerska często jest typowa dla związków, które przeszły etap silnej namiętności, ale wciąż pozostają oparte na głębokiej więzi i lojalności. Może obejmować związki małżeńskie, które trwają latami, nawet jeśli początkowa intensywna namiętność z czasem ustąpiła miejsca bardziej spokojnej i stabilnej miłości.
Partnerzy w tego rodzaju relacji charakteryzują się wspólnym dbaniem o siebie nawzajem, wspieraniem się, podejmowaniem wspólnych decyzji oraz budowaniem więzi opartej na wzajemnym szacunku i zrozumieniu.
Wypisy z literatury psychologicznej
Małżeństwa partnerskie – małżeństwa, w których para postrzega siebie jako partnerów i przyjaciół, a nie jak dawniej – jako aktorów występujących w stereotypowych rolach „męża” i „żony”. PKK I 237.
Zobacz także
- Miłość
- Miłość braterska
- Miłość erotyczna
- Miłość namiętna
- Miłość pełna
- Miłość romantyczna
- Trójczynnikowa koncepcja miłości Roberta Sternberga