Miłość namiętna (passionate love)

Czym jest miłość namiętna?

Miłość namiętna z perspektywy psychologicznej to intensywna forma miłości, charakteryzująca się silnym przyciąganiem emocjonalnym, seksualnym i romantycznym wobec drugiej osoby. Jest to rodzaj miłości, który często wywołuje intensywne emocje, euforię, ale również lęk, niepokój czy zazdrość. Miłość namiętna jest zazwyczaj przeżywana na początkowych etapach związku, choć może trwać dłużej w zależności od relacji.

Miłość namiętna jest złożonym zjawiskiem, które wpływa na psychikę, emocje i zachowania jednostki, często prowadząc do intensywnych przeżyć i transformacji emocjonalnych.

Definicja

Miłość namiętna (passionate love) – uczucie intensywnego pragnienia czy tęsknoty (któremu towarzyszy pobudzenie fizjologiczne), jakiego doświadczamy wobec innej osoby; gdy nasza miłość jest odwzajemniona, mamy poczucie wielkiego spełnienia i ekstazy, kiedy jednak nie jest wzajemna, odczuwamy smutek i rozpacz. ACI 419.

Główne aspekty psychologiczne miłości namiętnej

1. Silne uczucia i pożądanie: Miłość namiętna wiąże się z intensywnym emocjonalnym i fizycznym przyciąganiem do drugiej osoby. Osoba zakochana odczuwa silną potrzebę bliskości, zarówno emocjonalnej, jak i seksualnej.
2. Idealizacja partnera: Zakochani często idealizują swojego partnera, widząc go jako wyjątkowego i doskonałego. To może prowadzić do zniekształconego obrazu rzeczywistości, w którym ignorowane są potencjalne wady.
3. Hormonalne podłoże: Miłość namiętna jest napędzana przez hormony, takie jak dopamina, która wywołuje uczucia euforii, oraz adrenalina, która odpowiada za podekscytowanie. Te substancje chemiczne sprawiają, że miłość namiętna może być bardzo intensywna i uzależniająca.
4. Silna koncentracja na partnerze: Osoby doświadczające miłości namiętnej często skupiają swoje myśli i działania wokół partnera, mając trudności z myśleniem o czymkolwiek innym. W skrajnych przypadkach może prowadzić to do obsesyjnych myśli i zachowań.
5. Fluktuacje emocjonalne: Miłość namiętna jest związana z gwałtownymi zmianami emocjonalnymi. Od euforii do niepokoju, od szczęścia do niepewności – te emocjonalne huśtawki są typowe dla tego rodzaju miłości.
6. Krótka trwałość: Z psychologicznego punktu widzenia miłość namiętna często ma charakter krótkotrwały. Z czasem namiętność może ustępować miejsca bardziej stabilnym formom miłości, takim jak miłość partnerska lub przyjacielska.
7. Motywacja do działania: Miłość namiętna może motywować do podejmowania działań mających na celu zdobycie i utrzymanie relacji. Ludzie zakochani często podejmują ryzyko, by zbliżyć się do partnera lub spełniać jego oczekiwania.

Wypisy z literatury psychologicznej

Namiętność jest uczuciem z natury nierealistycznym. Wymaga absolutnego uwielbienia partnera, a to jest możliwe jedynie za cenę braku realizmu, gdyż żaden śmiertelnik nie zasługuje na absolutny podziw i uwielbienie. Samo patrzenie na zdjęcie osoby, będącej obiektem miłości, prowadzi do obniżenia aktywności obszarów mózgu odpowiedzialnych za myślenie krytyczne. WPS 338.

W latach 80. amerykański psycholog Robert Sternberg podjął problematykę miłości i przedstawił jej własną koncepcję opartą na trzech komponentach składowych, których występowanie i intensywność charakteryzują relacje miłosne. Według Trójczynnikowej koncepcji miłości R. Sternberga miłość jest fenomenem, na który składają się intymność, namiętność i zaangażowanie, których natężenie może ulegać przemianie podczas trwania związku. Teorię tę spopularyzował i rozwinął w Polsce Bogdan Wojciszke. OPK 18.

Namiętność, kojarzona potocznie najczęściej z seksualną sferą relacji, ma w opisywanej koncepcji znacznie szersze znaczenie. Przejawia się ona najczęściej w pragnieniu fizycznej bliskości i dążeniu do niej, w przypływie energii, podnieceniu, pieszczotach, pocałunkach i kontaktach seksualnych. Jednakże wyraża się też poprzez bardzo silne emocje zarówno pozytywne – pożądanie, radość, zachwyt, jak i negatywne – zazdrość, tęsknota. OPK 18-19.

Zdarza się, że początkowa znajomość przeradza się z czasem nie w przyjaźń, ale miłość erotyczną, która staje się często oszałamiającą mieszanką niepokoju i zachwytu, uniesienia i bólu. Dwuczynnikowa teoria emocji zakłada, że w scenerii sprzyjającej miłosnemu zauroczeniu każde pobudzenie, niezależnie od źródła, również wywołane bólem, może prowadzić do zakochania. Nawet w najlepiej dobranych parach początkowe, namiętne uniesienie przekształca się w trwalszy związek oparty na przywiązaniu, a nazywany miłością braterską. MPS 563.

Zobacz także

• Miłość
• Miłość braterska
• Miłość erotyczna
• Miłość partnerska
• Miłość pełna
• Miłość romantyczna
• Trójczynnikowa koncepcja miłości Roberta Sternberga

Słownik: wykaz pojęć Bibliografia: wykaz skrótów