Hipomania (hypomania)
Hipomania to utrzymujący się przez dłuższy czas stan nieadekwatnie podwyższonego lub drażliwego nastroju oraz nadmiernego wzrostu aktywności lub energii.
Hipomania to utrzymujący się przez dłuższy czas stan nieadekwatnie podwyższonego lub drażliwego nastroju oraz nadmiernego wzrostu aktywności lub energii.
Co to jest myślenie grupowe? Myślenie grupowe (ang. groupthink) to zjawisko psychologiczne, które odnosi się do tendencji grup do podejmowania decyzji w sposób zgodny z dominującym konsensusem, bez krytycznego analizowania innych opcji. Proces ten często prowadzi do podejmowania błędnych decyzji, gdyż jednostki w grupie mogą tłumić własne przekonania, obawy lub alternatywne pomysły na rzecz osiągnięcia … Dowiedz się więcej
Kapitanoza to bezkrytyczne podporządkowanie się autorytetowi, które prowadzi do ignorowania błędów i podejmowania złych decyzji.
Hipoteza w psychologii to testowalne przypuszczenie o związku między zmiennymi, które pomaga wyjaśniać i przewidywać ludzkie zachowania.
Miłość braterska z perspektywy psychologicznej odnosi się do głębokiej więzi emocjonalnej, opartej na wzajemnym szacunku, zrozumieniu i trosce, która rozwija się między rodzeństwem. Jest to specyficzna forma miłości, która ewoluuje przez całe życie i może obejmować różne aspekty psychologiczne, takie jak wsparcie emocjonalne, poczucie przynależności, lojalność, a także rywalizację czy konflikty.
Kiedy umysł utyka w jednym miejscu Fiksacja to fascynujące zjawisko psychologiczne, które wpływa na nasze codzienne funkcjonowanie często bez naszej świadomości. Ten mechanizm obronny, pochodzący od łacińskiego słowa „fixus” (stały, umocowany), może zarówno pomagać, jak i przeszkadzać w naszym rozwoju psychicznym. W tym artykule przyjrzymy się bliżej temu pojęciu, jego rodzajom, przyczynom oraz sposobom radzenia … Dowiedz się więcej
Poczucie kontroli to psychologiczne pojęcie, oznaczające przekonanie, że mamy wpływ na przebieg wydarzeń w naszym życiu, na nasze działania i ich konsekwencje.
Identyfikacja z agresorem to mechanizm obronny, w którym ofiara nieświadomie przejmuje cechy oprawcy, by poradzić sobie z lękiem i zagrożeniem.